Pół roku po śmierci Reginy Osowickiej w Wydawnictwie „MS” Maciej Skok ukazała się jej ostatnia książka pt. „Wejherowskie Powązki”. Redaktorem opracowania jest Mirosław Odyniecki. Książkę wydrukowała wejherowska Drukarnia Ewa-Druk.
W przedmowie do „Wejherowskich Powązek” prezydent Wejherowa Krzysztof Hildebrandt napisał, że w książce znajdujemy zarówno historyczny opis cmentarza, genezę jego założenia, jak i opisy miejsc pochówku osób tam spoczywających.
„Na wielu grobach i pomnikach znajdują się ciekawe wersy nagrobkowe, sentencje, cytaty oraz ludowe rymowanki. Całość opisu oddaje specyficzny nastrój miejsca, tak ważnego i mocno związanego z miastem. Cmentarz, jako miejsce pochówku funkcjonował ok. 140 lat i dla nas, współczesnych mieszkańców, jest specyficzną kroniką miasta Wejherowa. Fragment historii, których zachował się w tym miejscu, traktujemy jako nasze dziedzictwo kulturowe, zasługujące na szczególną opiekę i pamięć” – czytamy w przedmowie prezydenta.
Regina Osowicka dokonała autorskiego wyboru grobów, które opisała w swojej książce wybierając do niej 24 postaci spoczywające na „Wejherowskich Powązkach” oraz 44 postaci spoczywające jedynie w grobach symbolicznych. Autorka zamieściła też historię powstania obelisku przed 11 Pułkiem Łączności w Wejherowie oraz przypomniała nazwiska ofiar obozu Stutthof i żołnierzy 1 Morskiego Pułku Strzelców spoczywających na wejherowskim cmentarzu.
Na okładce jest zdjęcie autorki i cmentarza oraz jej odautorskie słowo do tej książki:
„Zabytkowy cmentarz przy ul. 3 Maja, zwany „Wejherowskimi Powązkami”, kryje prochy wielu ludzi zasłużonych dla naszego miasta i dla kraju. Spoczywają tu obrońcy Wybrzeża z 1939 roku, męczennicy Piaśnicy, partyzanci kaszubscy, byli więźniowie Stutthofu, księża i zakonnice, nauczyciele, lekarze, budowniczowie i przedstawiciele innych zawodów.
Upamiętnieni tu są: as kontrwywiadu wojskowego kpt. Antoni Kasztelan i dowódca wejherowskiego 1. Batalionu Morskiego, ppłk Kazimierz Burczak, zamordowany w Katyniu. Niektórzy zmarli śmiercią tragiczną: morderstwo, wybuch miny, utonięcie. Jedna z wejherowianek zginęła pod kopytami spłoszonych koni.
Przez wiele lat prowadziłam lekcje na cmentarzach wejherowskich. Młodzież uczyła się historii rodzinnego miasta na grobach swoich przodków. Wówczas narodziła się myśl o napisaniu tej książki.”
Monografię wzbogacają zdjęcia: Krystyny Gordziej, Władysława Gordzieja, Artura Hutnika, Edmunda Kamińskiego, Edmunda Mehringa, Mirosława Odynieckiego, Henryka Połchowskiego, Andrzeja Potrykusa, Joanny Starba, Ireny Woronowicz i Artura Wyszeckiego.
Przy wydaniu książki współpracowali: Aleksandra Baliszewska-Walicka, Renata Boszke, Edward Bobrycki, Eugeniusz Czonstke, Barbara Gajewska, Beata Grzenkowicz, Henryk Kanczkowski, Władysław Kepka, Waldemar Kornatowski, Edmund Mehring, Barbara Odyniecka, Grzegorz Pellowski, Krzysztof Płoski, o. Adam R. Sikora i Irena Woronowicz.
Projekt graficzny okładki wykonała Małgorzata Nowak.
Książka powstała dzięki wsparciu udzielonemu wydawnictwu przez Urząd Miejski w Wejherowie.
