Rekonstruktorzy ze Stowarzyszenia Pułk Czarnieckiego wspólnie z Wejherowskim Centrum Kultury zorganizowali w miniony weekend ciekawe widowisko historyczne upamiętniające wydarzenia z Potopu Szwedzkiego na Pomorzu.
W czasie imprezy, którą zapoczątkowała Noc Kupały, była okazja cofnąć się o ponad trzy i pół wieku wstecz, aby przypomnieć czasy Rzeczypospolitej Obojga Narodów zaatakowanej z północy przez szwedzkie wojska na polecenie króla Karola Gustawa.
Spotkanie z historią rozpoczęło się w piątek od rozbicia obozowiska na polanie w Parku Miejskim i wspólnego ogniska z uczestnikami. W ramach Nocy Kupały m.in. grupa JBT przypomniała legendę o kwiecie paproci, a zespół Fucus zaprezentował pokaz gry na bazunie i innych instrumentach ludowych. Przed publicznością wystąpili również: węgierski zespół Tabulatúra régizene-együttes, Teatr Tańca Sarasvati i zespół Żywiołak. Wieczór zakończył się pokazem ognia.
Otwarciem wejherowskiej Rekonstrukcji Historycznej była sobotnia prezentacja różnych grup historycznych na placu Jakuba Wejhera z pokazem walk oficerów wiernych Koronie ze zdrajcą Sarpskim i jego poplecznikami. Szczęk broni ręcznej i huk armat zobrazował jedną z potyczek, jakie miały miejsce w owym czasie. Kolejny fragment bitewny, ukazujący napad na taborowy wóz kupiecki, został rozegrany kilka godzin później w Parku Miejskim, po którym uczestnicy mieli okazję posłuchać koncertów muzyki dawnej w wykonaniu zespołów Góra Trolla i Tabulatúra régizene-együttes z Węgier. Natomiast wieczorem na placu Jakuba Wejhera została rozegrana bitwa obrazująca obronę miasta przed Szwedami, którą zakończył przemarsz z pochodniami.
Tradycyjnie mieszkańcy i turyści zwiedzali też obozowisko rekonstruktorów, gdzie można było obejrzeć kramy z pamiątkami i wyborami historycznymi. Była też okazja nabyć różnego rodzaju rekwizyty o charakterze historycznym, w tym szable, miecze, łuki oraz narzędzia i inne pamiątki.
Zaś w niedzielę na terenie parku odbył się turniej szabli bojowej oraz turniej łuczniczy.
Jak informuje Krzysztof Zdunkowski – prezes wejherowskiego Stowarzyszenia Pułk Czarnieckiego w rekonstrukcji historycznej na terenie Wejherowa uczestniczyły grupy rekonstrukcyjne m.in. z Warszawy, Krakowa, Zamościa, Bydgoszczy i Pomorza.
Wydarzenie było żywą lekcją historii oraz atrakcją dla wszystkich ukazując jak to lokalni zdrajcy próbowali niegdyś na Pomorzu ze Szweden się bratać.
Rys historyczny
Przypomnijmy, że w lipcu 1655 r. armia szwedzka pod dowództwem feldmarszałka Arvida Wittenberga wkroczyła w granice Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Zebrana pod Ujściem szlachta pod wodzą wojewodów Krzysztofa Opalińskiego i Andrzeja Grudzińskiego skapitulowała w obliczu przeważającego wyszkoleniem i karnością wojska. Szwedzi zajęli Wielkopolskę i na czele drugiej armii szwedzkiej przybył sam król Karol Gustaw. Z początkiem września skapitulowała Warszawa, a miesiąc później Kraków. W obliczu przeważających sił wroga, hetman Janusz Radziwiłł wypowiedział posłuszeństwo Rzeczypospolitej i unia polsko-litewska została de facto zerwana. Broniły się Gdańsk, będący jednym z najsilniej ufortyfikowanych miast, Malbork, gdzie dowodził sam Jakub Wejher i Puck. Z początkiem roku 1656 król Jan Kazimierz wrócił do Rzeczypospolitej i zaczął narastać opór przeciwko okupacji szwedzkiej, ale nie zanosiło się na zmianę sytuacji militarnej, zwłaszcza, że początek marca przyniósł kapitulację Malborka. Pod wrażeniem upadku Malborka, komendant fortu w Pucku wyznaczony przez Wejhera spośród jego bardziej zaufanych ludzi, Piotr Sarpski, ogłosił chęć przejścia na stronę szwedzką. Groźbą i prośbą przekonał magistrat pucki i część oficerów z niejakim Rydgerem i Krystianem Bornem na czele. Jednak nie wszyscy ulegli, gdyż oficerowie Feliks Niewiarowski i Abraham Halbreuter zebrawszy wokół siebie wiernych Koronie żołnierzy wystąpili przeciwko Sarpskiemu.
